Lista aktualności
Ochrona węża Eskulapa w Bieszczadach Zachodnich - konferencja
Przedstawiciele Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych uczestniczyli w Krakowie w konferencji Instytutu Ochrony Przyrody PAN podsumowującej projekt „Czynna ochrona węża Eskulapa w Bieszczadach Zachodnich” dofinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach V Priorytetu POIiŚ.
Celem konferencji było propagowanie wiedzy o biologii rzadkich i zagrożonych gatunków gadów oraz wymiana doświadczeń z zakresu ich ochrony. Podczas spotkania podsumowano działania przeprowadzone w ramach projektu „Czynna ochrona węża Eskulapa w Bieszczadach Zachodnich" i podziękowano instytucjom, które wzięły udział w jego realizacji, w tym m.in. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Rzeszowie oraz Nadleśnictwom Lutowiska, Baligród, Stuposiany, Cisna, Komańcza, Ustrzyki Dolne i Lesko.
W imieniu Dyrektora Centrum Pana Piotra Adamskiego w konferencji wzięła udział zastępca dyrektora Pani Aleksandra Wosztyl, która podczas swojego wystąpienia m.in. podziękowała przedstawicielom Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Krakowie za skuteczną realizację ww. projektu.
***
Wąż Eskulapa Zamenis longissimus jest ginącym gatunkiem o słabo rozpoznanym występowaniu. Szacuje się, że w Polsce jest od 100 do 200 osobników tego gatunku. Według dotychczasowych danych ostatnia stabilna populacja w Dolinie Sanu, w paśmie Otrytu liczy do 80 osobników. Współczesny stan populacji jest konsekwencją bezmyślnego zabijania, postępującej sukcesji na terenach siedlisk, braku wystarczającej ilości miejsc do inkubacji jaj (naturalnych oraz pochodzenia antropogenicznego) oraz izolacji populacji i stanowisk występowania. Biorąc pod uwagę zagrożenia istniejącej populacji za główny cel obrano jej utrzymanie i w miarę możliwości zwiększanie jej liczebności poprzez ochronę siedlisk gatunku (stworzenie i trwałe utrzymanie mikrosiedlisk lęgowych oraz zachowanie istniejących szlaków migracyjnych i utworzenie nowych).
Dla zwiększenia i utrwalenia efektów dotychczas przeprowadzonych działań ochronnych duże znaczenie ma rozbudowa kopców przygotowanych w 2009 r. w Bieszczadach, poprzez dosypanie trocin i gałęzi, stworzenie pniakowisk oraz odsłonięcie i doświetlenie terenu. Podjęte działania wymagają kontynuacji (np. poprzez stałe uzupełnianie kopców o nowy substrat) oraz monitoringu.