Agencja jest odpowiednikiem CKPŚ na Litwie i podobnie jak Centrum zajmuje się m.in. wdrażaniem funduszy unijnych w sektorze środowiska. Wizyta została zorganizowana dzięki wsparciu na wymianę wiedzy między instytucjami działającymi w systemie funduszy UE, które oferuje mechanizm TAIEX-REGIO.

Tematem wizyty była kontrola projektów współfinansowanych z UE w miejscu ich realizacji. Ten rodzaj kontroli jest formą weryfikacji wydatków potwierdzającą, że dofinansowane usługi lub towary zostały dostarczone, faktyczny stan realizacji projektu zgadza się z umową o dofinansowanie, a zadeklarowane wydatki spełniają unijne i krajowe wymogi prawne. 

Pierwszy dzień pobytu delegacji z Litwy poświęcony został omówieniu zagadnień teoretycznych. Prezentacje dotyczące systemu, procedur oraz przebiegu kontroli w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko na różnych szczeblach jego wdrażania wygłosili przedstawiciele Instytucji Zarządzającej, Pośredniczącej oraz Wdrażających POIiŚ. Drugiego dnia goście odwiedzili miejsca realizacji projektów, dla których IW jest NFOŚiGW, m.in. Filtry Warszawskie.

Pobyt delegacji zakończył się wizytą w Kampinoskim Parku Narodowym, który jest beneficjentem czterech projektów wdrażanych przez Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych. Prezentacja dwóch z nich: „Ochrony mozaiki siedlisk rzadkich gatunków roślin i zwierząt w Kampinoskim Parku Narodowym” oraz „Czynnej ochrony nietoperzy i renaturyzacji siedlisk murawowych w północnej części Łużowej Góry w Kampinoskim Parku Narodowym” była elementem wizyty terenowej i okazją do dyskusji o praktycznych aspektach przebiegu kontroli na miejscu realizacji projektu. Dodatkowo goście mogli obejrzeć przyrodnicze efekty obu tych przedsięwzięć.

W pierwszym projekcie różnorodnymi zabiegami ochrony czynnej objęto obszar 150 ha. Prace polegają m.in. na koszeniu łąk, usuwaniu krzewów i podrostów drzew na łąkach oraz zwalczaniu inwazyjnych gatunków roślin: czeremchy amerykańskiej, klonu jesionolistnego czy nawłoci późnej. Ważną część projektu stanowi również zakup gruntów prywatnych i powiększanie powierzchni parku. Dotychczas wykupionych zostało ok. 37 ha, natomiast docelowo ma być to ok. 70 ha gruntów.

Drugi z projektów obejmuje swoim zasięgiem teren dawnej bazy wojskowej Układu Warszawskiego. Placówka znajdowała się na potencjalnie cennym naturalnym siedlisku piaszczystych muraw, a podziemia mogły zostać zaadaptowane na miejsce hibernacji nietoperzy. Projekt obejmuje odtworzenie piaszczystych siedlisk trawiastych (po częściowej likwidacji zabudowań wojskowych) i dostosowanie niektórych obiektów do zimowania nietoperzy. Adaptacja podziemi polegała na budowie perforowanych ścian ceglanych oraz powieszeniu pustaków i worków, tworzących dobre warunki do zimowania dla tych ssaków. Jednocześnie podziemia zostały zabezpieczone przed nielegalną penetracją przez ludzi. Odrestaurowany teren został przygotowywany dla turystów poprzez oznakowanie i wytyczenie nowej ścieżki turystycznej.